Makaron – jeden z najbardziej wdzięcznych i uniwersalnych materiałów, który daje nam wiele możliwości wykorzystania podczas zajęć sensorycznych. Czas by doczekał się wiersza na swoją cześć. ;D
Wierszyk z instrukcją masowania poniżej.
Dzieci ciasto ugniatały, (ugniatamy plecy/ udajemy, że wyrabiamy ciasto)
Wałkowały, formowały, (przesuwamy przedramieniem po plecach)
I przez praskę wyciskały, (dociskamy plecy płaską dłonią i kręcimy korbką z boku)
Różne kształty wycinały. (udajemy krojenie dłonią)
Długie nitki, małe gwiazdki, (rysujemy na plecach różne kształty, nawiązujące do nazw)
Wielkie muszle i kokardki, (jw)
Wstążki, rurki i literki, (jw)
Makaronu wybór wielki! (jw)
A gdy kluski już gotowe, (przejeżdzamy palcami z góry na dół pleców)
To wskakują w wrzącą wodę. (uderzamy opuszkami palców w plecy)
I bulgoczą, i bąblują, (nieco mocniej uderzamy palcami)
Zaraz nam się ugotują. (udajemy, że mieszamy w garnku – dociskamy pięścią do pleców i kręcimy koła)
Już makaron odcedzony, ( łapie dziecko bo bokach i delikatnie kołyszemy prawo-lewo, udając odcedzanie)
I na talerz położony. (rysujemy koło i dociskamy dłoń na środku)
Naszą ucztę zaczynamy,
I przy stole zasiadamy. ( rysujemy kwadrat)
Z żółtym serem? (delikatnie dotykamy opuszkami palców, udając posypywanie serem)
Z truskawkami? (dociskamy dłonią ułożoną w łódeczkę w kilku miejscach)
Czy sosikiem polewamy? ( smarujemy plecy dłonią)
1,2,3 którą wersję wolisz Ty? (rysujemy cyferki 1,2,3)
Udanej zabawy 🙂
